Μιχάλης Γκανάς
Ο Ηπειρώτης ποιητής
Γράφει η Γεωργία Λαδογιάννη Επ. Καθηγήτρια
Πανεπιστημίου Ιωαννίνων τμήματος Φιλολογίας.
Το ποίημα έρχεται από μακριά
Δεν ξέρει αν χορεύει ή
παραπατάει.
(Ο ύπνος του καπνιστή,
σ. 54)
Οι δύο αυτοί στίχοι θα μπορούσαν να δίνουν επιγραμματικά και
ουσιαστικά την ποίηση του Μιχάλη Γκανά. Γιατί εκείνο που χαρακτηρίζει
τον ποιητικό του κόσμο από τον
Ακάθιστο Δείπνο, τα
Μαύρα Λιθάρια, την
Μητριά Πατρίδα, τα
Γυάλινα Γιάννενα, την
Παραλογή, τα ποιήματα της
Ανθοδέσμης,
Τα μικρά, τους
Στίχους, τον Ύπνο του
καπνιστή είναι ότι έχει (βαθιές)
ρίζες (στον ποιητικό και
ιστορικό χρόνο και χώρο) και
ρυθμό (από τον γρήγορο και πηδηχτό της χαράς μέχρι το
σκαμπανέβασμα του λυγμικού σπασμού και τον αργόσυρτο της μνημόσυνης
λύπης.
...........................................................................................................................................
Η
Παραλογή είναι η
ποίηση-Πατρίδα -του ποιητή και δική μας- το βάλσαμο στη δοκιμασία
από τη Μητριά Πατρίδα. Πατρίδα στον Γκανά γίνεται η γλώσσα· η δική
της κίνηση, ο δικός της ρυθμός, ο ήχος της, το νόημα που μαζεύει
φτιάχνει την ποίησή του. Γι’ αυτό και το ποίημα του Γκανά προχωρεί
αργά, για να μαζεύει μικρά και μισοσχηματισμένα. Η λέξη του:
συλλέγει το μορφασμό και τη ματιά, λυγίζει το κορμί, αιχμαλωτισμένο
του ερωτικού πόθου, υψώνει τον τόνο ερωτηματικά μπροστά στο θάνατο,
σηκώνει τις οροφές ως τον ουρανό με το χορτασμένο έρωτα σώμα της
γυναίκας, μαζεύει τη χλωρίδα-σύνεργο της μάγισσας μάνας, «αντιλαλεί»
τις φωνές πολλών κεκοιμημένων
(Παραλογή, σ. 26).
Ιούνιος 2008
Γεωργία Λαδογιάννη
◄πίσω στον Μιχάλη
Γκανά