Φωτοποιήματα - Photopoems

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΠΟΝ

Φωτογραφίες - Ποίηση: Γιώργος Δουατζής

Κείμενα: Λαμπρινή Μπενάτση

Mετάφραση: Αλεξάνδρα Ντούμα

Βλέμματα

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΕΤΖΙΚΩΦ, ζωγράφος – σκηνογράφος

Ο Γιώργος Δουατζής είναι ένας ποιητής. Είναι ένας περιπλανώμενος ανιχνευτής των στιγμάτων της ψυχής. Μοιάζει να παλεύει, να θέλει ή να μην θέλει να σβήσει τα ίχνη μιας βασάνου που τον σημαδεύει ξανά και ξανά στο χτες και επιστρέφει ολοένα σ' αυτό αντλώντας λέξεις και συναισθήματα. Κι όλα αυτά μέσα στα ποιήματά του μοιάζουν σαν να υπάρχουν με έναν προσωπικό μυστικό κώδικα, φτιαγμένο από τόπους, καταστάσεις, ονόματα και σιωπή, ένα σκληρό άβατο μοναξιάς.

Μέσα στα ποιήματά του υπάρχουν οι λέξεις των χρωμάτων και στις εικόνες του χρωματισμένες λέξεις, ψευδαισθήσεις, πλασματικές μορφές και αντικατοπτρισμοί, ξαφνιάσματα, χαμόγελα και βλέμματα, αντανακλάσεις και είδωλα, θολά πρόσωπα που χάνονται στο φως, ένας ολόκληρος κόσμος που διαλύεται και επαναπροσδιορίζεται μέσα από το φωτογραφικό φακό. Είναι το παζλ μιας καθημερινότητας, έτσι όπως την είδε σήμερα, χτες, πέρσι ή τότε στην εφηβεία του, ανθρώπινες μορφές που άγγιξε και δεν μπόρεσε να ξεχάσει, που πέρασαν και χάθηκαν ανώνυμες μέσα στους δρόμους του νου, χάρτινες κούκλες, ψεύτικες παγωμένες όψεις, μια λεπτομέρεια, μια ομορφιά που χάθηκε, μια συνάντηση που δεν έγινε, μια στιγμή που δεν ξαναγύρισε.

Εκεί περιπλανιέται ο Γιώργος Δουατζής αναζητώντας το γόνιμο ίχνος της γραφής του. Γιατί εκεί βρίσκεται ολόκληρος ο κόσμος της συναισθηματικής του γνώσης.

Αθήνα, Αύγουστος 2010