Ποιήματα: 1916-1918
Ιασή Τάφος
Κείμαι ο Ιασής
ενταύθα. Της μεγάλης ταύτης πόλεως
ο έφηβος ο
φημισμένος για εμορφιά.
Μ' εθαύμασαν
βαθείς σοφοί· κ' επίσης ο επιπόλαιος,
ο απλούς λαός.
Και χαίρομουν ίσα και για
τα δυό. Μα απ' το
πολύ να μ' έχει ο κόσμος Νάρκισσο κ' Ερμή,
η καταχρήσεις μ'
έφθειραν, μ' εσκότωσαν. Διαβάτη,
αν είσαι
Αλεξανδρεύς, δεν θα επικρίνεις. Ξέρεις την ορμή
του βίου μας· τί
θέρμην έχει· τι ηδονή υπερτάτη.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης