«Μια ωδή προς τον αδικημένο Φαλμεράυερ»

δημοσίευμα στην εφημερίδα Αυγή     

Απάντηση του Ηπειρώτη λογοτέχνη
Χριστόφορου Μηλιώνη

 

Αθήνα 21 Φεβρουαρίου 2011

 

   Αγαπητή Αυγή,

 


Χριστόφορος Μηλιώνης

     Στο φύλλο σας της 14-1-2011 δημοσιεύτηκε άρθρο του κ.  Νάσου Θεοδωρίδη  («μέλους  της Π.Κ. του ΣΥΝ Αμπελοκήπων», όπως υποσημειώνεται) με τίτλο «Μια ωδή προς τον αδικημένο Φαλμεράυερ» και βασική θέση (αντιγράφω): η  «πλήρως τεκμηριωμένη επιστημονική άποψη του Φαλμεράυερ πως οι σημερινοί κάτοικοι της Ελλάδος δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους». Καθότι (πάλι αντιγράφω} «το ελληνικό έθνος εκμηδενίστηκε οριστικά το 589 μ.Χ. Το τελευταίο χτύπημα που εξολόθρευσε τον ελληνικό πληθυσμό ήλθε το 746 μ.Χ. με τη σαρωτική επιδημία της πανούκλας που θέρισε τους εναπομείναντες Έλληνες. Τον  6ον αι. πολυάριθμα σλαβικά φύλα κατέκλυσαν ειρηνικά το Βυζάντιο. Οι Σκύθες - Σλάβοι, οι Ιλλυριοί -Αρβανίτες, οι συγγενικοί με τους Σέρβους και Βουλγάρους λαοί είναι ουσιαστικά εκείνοι που τώρα ονομάζουμε Έλληνες κτλ...»

    Ομολογώ ότι έμεινα άναυδος, πάνω από ένα μήνα τώρα. Όχι για τον υμνητικό και χαιρέκακο χαρακτήρα του δημοσιεύματος. Ούτε γιατί πίστευα ως τώρα πως στις φλέβες μου κυκλοφορεί το αίμα του Αισχύλου ή του Περικλή. ( Αν κάτι τέτοιο συνέβαινε, σίγουρα κάποια στιγμή θα το είχαν διαπιστώσει και θα μου το είχαν επισημάνει, μαζί με τις χοληστερίνες και τα τριγλυκερίδια σε τόσες αναλύσεις αίματος που έχω κάνει ως τώρα σε ιδιωτικά και δημόσια αιματολογικά εργαστήρια). Αλλά γιατί ξαφνικά ανοίξανε τα μάτια μου και αναλογίστηκα τι σοφία και τι μεταφυσική δύναμη διαθέτουν τα όρη και τα λαγκάδια της πατρίδας μου. Φύλαγαν την ελληνική γλώσσα και χιλιάδες δασκάλους της σε υπόγειες σπηλιές, ώσπου να περάσει κάθε μπόρα κι ύστερα ανοίγανε ξαφνικά τις πόρτες και πλημμύριζε ο τόπος δασκάλους, που μαθαίνανε τα ελληνικά, φτου κι απ’ την αρχή, στα νέα φύλα: τους Σκύθες-Σλάβους, τους Ιλλυριούς – Αρβανίτες, τους Σμολιάνους, Ριγχίνους, Σαγουδάτες, Βελεζίτες, Εζερίτες και Μιλιγγούς κτλ. κτλ....

Τώρα κατάλαβα! Γι αυτό και όταν μπήκαν οι Ιταλοί στα χωριά μας (όπως σας έλεγα πέρυσι στις 28 Οκτωβρίου, σ’ αυτήν εδώ την εφημερίδα) τρέχαμε να κρυφτούμε στις σπηλιές, με τη γλώσσα μας βέβαια και τους δασκάλους!

     Τι πράματα σοφά που μαθαίνουν στην Π.Κ. Αμπελοκήπων! Σίγουρα θα πάω να γραφτώ. Θα με δεχτούν, δε θα με δεχτούν; Τι σημασία έχει η ηλικία; Δια βίου μάθηση δεν έχουμε;

 

Ευχαριστώ
Χριστόφορος Μηλιώνης

 

 Περισσότερα για τον Χριστόφορο Μηλιώνη    

Αγαθίου 1

114 72, Αθήνα.

Εστάλη στην Αυγή με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στις 22/2/2011

 

Σ.σ. Μέχρι σήμερα 09/03/2011 δεν δημοσιεύθηκε η απάντηση στην εφημερίδα Αυγή.

 

 

     

      αριθμός επισκεπτών