25 χρόνια πολιτισμού στο Ίδρυμα «Ιωσήφ και Εσθήρ Γκανή»

Έκθεση ζωγραφικής της Ιωάννας Λάζαρη

με τίτλο «Μνήμες» 02-07-2025

Ποιο είναι το χρώμα της μνήμης; Ποια απόχρωση αποκτά στη σκέψη μας η ανάμνηση ενός τοπίου, ενός βιώματος ή ενός συναισθήματος; Αυτά τα ερωτήματα διατρέχουν τα έργα της Ιωάννας Λάζαρη, με κυρίαρχο το μπλε που διαμορφώνει ονειρικά τοπία, υπαινιγμούς ορίζοντα ή εικόνες ανοιχτής θάλασσας. Το λευκό και το μαύρο σχηματίζουν ανθρώπινες μορφές, παραπέμποντας στη σωματικότητα της μνήμης και τους δεσμούς της ανθρώπινης επαφής. Στο έργο της «Χωρίς Τίτλο» (2010, ακρυλικό σε καμβά), το φθινοπωρινό κίτρινο ντύνει το τζαμί στη λίμνη των Ιωαννίνων, που καθρεφτίζεται στα νερά, ανακαλώντας την ανάμνηση μιας συγκεκριμένης στιγμής και ενός τοπίου χαραγμένου στη συνείδηση.

Η ζωγράφος θα βρίσκεται στο Ίδρυμα την Τετάρτη 2 Ιουλίου 2025, τόσο το πρωί (09:00 – 14:00) όσο και το απόγευμα (18:00 – 21:00), προκειμένου να ξεναγήσει προσωπικά τους επισκέπτες στην έκθεση και να μοιραστεί σκέψεις και ιστορίες πίσω από τα έργα της.

Η έκθεση είναι επισκέψιμη από Δευτέρα έως Παρασκευή, κατά τις ώρες 09:00 – 14:00, ενώ κάθε Τετάρτη το κοινό μπορεί να την επισκέπτεται και το απόγευμα, από τις 18:00 έως τις 21:00.

Βιογραφικό

 Η Ιωάννα Λάζαρη γεννήθηκε στην Αθήνα. Κατάγεται από τα Ιωάννινα και την Λευκάδα.

Μεγάλωσε στα Ιωάννινα, όπου αποφοίτησε από το 4ο Γενικό Λύκειο Ιωαννίνων. Είναι διπλωματούχος της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Ε.Μ.Π. και κάτοχος του Μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. “Αρχιτεκτονική – Σχεδιασμός του Χώρου”, στην κατεύθυνση α’: “Σχεδιασμός  – Χώρος – Πολιτισμός”, με υποτροφία του ΙΚΥ.

Έχει φοιτήσει στην Ecole d΄ Architecture de Paris La Villette στο Παρίσι και στο Τμήμα Εικαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έχει διατελέσει υποψήφιος διδάκτωρ του Ε.Μ.Π. στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών.

Ασχολείται με την Αρχιτεκτονική, τη Ζωγραφική, τη Σκηνογραφία, τη Φωτογραφία και τη Διδασκαλία. Έχει διδάξει Σχέδιο (ελεύθερο, γραμμικό, αρχιτεκτονικό, χρώμα) επί πολλά συναπτά έτη σε μαθητές και φοιτητές. Έχει Επικουρικό Διδακτικό Έργο στον τομέα 1 των Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων, στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. και έχει συμμετάσχει στο Εκπαιδευτικό Έργο του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Αρχιτεκτονική – Σχεδιασμός του Χώρου» του Ε.Μ.Π., ως βοηθός στο μάθημα : «Το Δυτικό Παράδειγμα ως Ιδεολογία Οργάνωσης Μουσείων : Σχεδιασμός Μουσείων και Εκθέσεων». Έχει δώσει διαλέξεις προς τους φοιτητές της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Ε.Μ.Π. σε σχέση με το χρώμα στο κτισμένο περιβάλλον και στην Αρχιτεκτονική.

Έχει παρουσιάσει υλικό ως εισηγήτρια σε δύο Συνέδρια, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στα Ιωάννινα και του ΕΜΠ - ΜΕ.Κ.Δ.Ε. στο Μέτσοβο.

Ήταν στην ομάδα του Ερευνητικού Προγράμματος του ΕΜΠ με τίτλο «Διερεύνηση Δυνατοτήτων Αποκατάστασης και Ένταξης Νέας Χρήσης στο Παλαιό Καπνεργοστάσιο της Οδού Λένορμαν», με στόχο να μεταφερθεί εκεί η βιβλιοθήκη της Βουλής και να μετατραπεί σε χώρο πολιτισμού.

Έχει συμμετάσχει με 2 αρχιτεκτονικά έργα, στην 6η Μπιενάλε Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων.

Έχει επιμεληθεί τα σκηνικά και τα κουστούμια για πάνω από 10 θεατρικές παραστάσεις.

Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των εκφραστικών της μέσων έχει παίξει η μα θητεία της κοντά στον ζωγράφο Σωτήρη Σόρογκα, τα ταξίδια της σε όλο τον  κόσμο - όπου είχε την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με το έργο πολλών καλλιτεχνών και η διαμονή της στο Παρίσι και στη Ζυρίχη.

Έχει πραγματοποιήσει 4 ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής και έχει συμμετάσχει σε πάνω από 30 ομαδικές εκθέσεις - ενδεικτικά αναφέρονται : «130 καλλιτέχνες εκθέτουν για το Ελληνικό» στο Στάδιο Ξιφασκίας, Μορφωτικό Ίδρυμα της πρεσβείας της Αιγύπτου, Αίθουσα Παρνασσός, Φλοίσβος στο Παλαιό Φάληρο, Πινακοθήκη Λέφα στο Ψυχικό, Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος στην πλατεία Κολωνακίου, Πανεπτανησιακές Εκθέσεις στην Λευκάδα κ.α. Έργα της έχουν χρησιμοποιηθεί σε εξώφυλλα βιβλίων, αφίσες συνεδρίων και ευχετήριες κάρτες εταιρειών.

Έργα της βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

 

Οι Μνήμες της Ιωάννας Λάζαρη

Ποιο είναι το χρώμα της μνήμης; Ποια απόχρωση αποκτά στη σκέψη μας η ανάμνηση ενός τοπίου, ενός βιώματος ή ενός συναισθήματος; Το χρώμα αυτό θα μπορούσε να είναι το μπλε, το οποίο κυριαρχεί στα ονειρικά τοπία της Ιωάννας Λάζαρη. Οι τονικότητές του συνυπάρχουν ή αναμειγνύονται διαμορφώνοντας εικαστικούς υπαινιγμούς του ορίζοντα ή της ανοιχτής θάλασσας. Τα μαύρο και το λευκό, επίσης, θα μπορούσαν να σκιαγραφούν εικόνες της μνήμης, όπως στα έργα της με τις σχηματοποιημένες ανθρώπινες μορφές. Η μια στέκει δίπλα στην άλλη, κρατιούνται από τα χέρια σαν να χορεύουν ή αγκαλιάζονται παραπέμποντας στην ανθρώπινη επαφή και τους δεσμούς αγάπης. Αλλά και το κίτρινο θα μπορούσε να δώσει μορφή σε μια συγκεκριμένη ανάμνηση. Σαν το έργο της, στο οποίο το χρώμα των φθινοπωρινών φύλλων περιβάλλει το τζαμί στη λίμνη των Ιωαννίνων και καθρεφτίζεται στα νερά της.

Ο πλούτος των χρωμάτων, βέβαια, δεν είναι το μοναδικό γνώρισμα της δουλειάς της Ιωάννας. Η εμφανέστερη αρετή της είναι η ευχέρειά της να αλλάζει ύφος και τεχνοτροπία, αναζητώντας κάθε φορά τον καταλληλότερο μορφολογικά τρόπο, ώστε να εκφράσει αυτό που έχει στον νου της.

Είναι απόφοιτος της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και υπήρξε μαθήτρια του Σωτήρη Σόρογκα στην ίδια σχολή. Καμία από τις μαθητείες της, ωστόσο, δεν κατόρθωσε να περιορίσει την εκφραστική της ελευθερία. Δεν της επιβλήθηκαν ούτε οι αυστηροί κανόνες της αρχιτεκτονικής σχεδίασης, ούτε η αναγνωρίσιμη και Βαθιά προσωπική τέχνη του Σόρογκα. Της προσέφεραν μόνο το υπόβαθρο και τα εργαλεία, ώστε να εξερευνά η ίδια κάθε θέμα της, ανάμνηση ή εικόνα, και να τους δίνει την μορφή που την εκφράζει καλύτερα.

Η Ιωάννα δεν αποκαλύπτει πάντα την πηγή της έμπνευσής της. Τα έργα της δεν έχουν συγκεκριμένο τίτλο, αλλά εντάσσονται στη γενική ονομασία «Μνήμες». Η αφορμή της έμπνευσης, πάντως, μετατρέπεται στη ζωγραφική της σε μια έντονη χρωματικά σύνθεση και αποκτά βάθος και βαρύτητα. Προσφέρει στον θεατή τη δυνατότητα να την παρατηρήσει χωρίς περιορισμούς και χωρίς να τον επηρεάζει με τη δική της ερμηνεία.

Τον αφήνει παρατηρώντας τα έργα της να σκεφτεί, να φανταστεί, να προβληματιστεί και να ταξιδέψει. Ακόμη και το πιο απλό σχήμα, όπως η σχηματοποιημένη ανθρώπινη μορφή της, επιχρίεται με μια αναπάντεχη, συναρπαστική χρωματική ένταση, που το κάνει μοναδικό και αξέχαστο. Η Ιωάννα Λάζαρη με τη ζωγραφική της αποδεικνύει ότι η μνήμη δεν έχει συγκεκριμένο χρώμα.

Τα χρώματα και η σύνθεση ενός ζωγραφικού έργου, ωστόσο, μπορούν να αγγίξουν με τη δύναμη και την αμεσότητά τους το κοινό και να ξυπνήσουν και τις δικές του μνήμες και προσωπικές εικόνες.

  

αναδημοσίευση από εδώ